Door Art and the City medewerker Vivian
Art and the City is eigenlijk organisch ontstaan. Na mijn afstuderen werd ik gevraagd om wat fotografie lessen te geven bij een media instituut in Haarlem. Daarna kwam er een groep Photoshop bij, later werd ik eens gevraagd door de Rietveld academie (waar ik zelf ook heb gestudeerd) of ik de eindexamenstudenten kon begeleiden. Op een gegeven moment zat ik elke dag in de auto naar verschillende plekken om les te geven in grafische vorming, dus toen heb ik een website en flyer gemaakt om vanuit mijn schildersatelier zelf Photoshop en conceptontwikkeling te geven. De eerste groepjes waren erg klein; zo’n 3 of 4 mensen in een groepje. Tot ik elke avond volle groepen had en zelfs op zaterdagmiddag een vaste groep gevorderde cursisten had.
Toen ik geen tijd meer voor schilderen had – mijn eigenlijke beroep – heb ik een goede student uit een groep gevraagd of zij een avond over kon nemen. Daarna had zij nog een vriendin die ook een avondgroep over kon nemen en zo is de samenwerking gegroeid met de docenten. Ik was een keer bij vrienden in Rotterdam, zij vroegen of ik niet bij hun in het atelier een vestiging wilde openen. Dat was een prachtige uitbreiding. Toen ik de ruimte nog aan het verven was belde de eerste cursist al op om zich aan te melden. Daarna volgde Den Haag al snel; een ruimte in een schitterend oud PTT gebouw.
De docenten Inge en Raymond ontmoetten wij daar en werken we nog steeds mee samen. We kregen veel ministeries en overheden als klant voor cursussen grafische vorming en hebben zelfs de Britse Ambassade op cursus gehad, dit verzorgde Ray uitstekend met zijn prachtige en perfecte uitspraak. Eindhoven, Utrecht en Zwolle volgde, maar in de Corona tijd was dat moeilijk vol te houden en zijn we volledig online les gaan geven. Uiteindelijk bleek dat zo goed te werken dat we niet meer terug willen. Ik zie aan de cursisten en studenten dat ze de stof heel goed beheersen.
De resultaten zijn veel beter dan toen we nog via de beamer les gaven. En (wat ik niet had verwacht) het is nog gezellig ook. Er heerst ook een goede sfeer zo in een klein groepje. Je ziet precies wat je medecursisten maken en doen, iedereen krijgt veel aandacht. Onze nieuwe opleiding Conceptontwikkeling vindt overigens wel een aantal keer in de studio in Amsterdam plaats. Deze opleiding kun je alleen volgen na het doen van een toelating. Enige ervaring met grafische vorming is vereist.
Het meeste plezier haal ik uit het zien groeien van cursisten en studenten. Het inzicht en aha moment dat op een gegeven moment ontstaat bij iemand is heerlijk om te zien. Ook de ontdekking dat studenten, nadat ze door de soms best technische kluif heen zijn, zoveel creatiever en slimmer zijn dan ze eerst dachten. Als ik die ontwikkeling bij iemand in gang kan zetten is mijn missie geslaagd. Het enthousiasme van studenten stimuleert mij ook alles te geven en te delen wat ik aan kennis heb. Het is echt een wisselwerking.
Tegenwoordig geef ik zelf niet zo vaak les, eigenlijk alleen bij hele gespecialiseerde onderwerpen of expert trainingen. Of soms als er een leuke Incompany training voorbij komt dan ga ik ook zelf. Ik hou mij verder voornamelijk bezig met het bedenken van nieuwe cursussen, opleidingen en verbeteringen van de bedrijfsprocessen. Dat doe ik uiteraard vooral met mijn team, die naast zelf met enorm goede ideeën komen ook een klankbord zijn en kritisch al mijn wilde ideeën onder de loep nemen.
Daarnaast doe ik de boekhouding en financiële afwikkeling samen met Laura en de accountant. Een andere taak is de vormgeving van de website, de branding en communicatie boodschap die wij op 1 lijn moeten brengen. Daar hebben we het Design en Branding team: Nino en Vivian voor. Af en toe werkt Iris voor ons die de vormgeving van het lesmateriaal verzorgd. Ik doe dus zelf weinig nog alleen; gelukkig maar. Het is fijn om dat samen met een leuk team te doen.
In mijn vrije tijd probeer ik tenminste 2 keer per week yoga te doen. In het weekend zijn mijn man en ik meeleefgezin voor Jairzinho, een lekker eigenwijs ventje van 4,5 jaar oud. Als meeleefgezin ben je een soort parttime pleegouder voor een kindje van een alleenstaande moeder of een ouder die het wat zwaarder heeft. Dat is heerlijk om te kunnen doen, zeker nu hij eindelijk praat. Ook dan ben ik een beetje docent want ik wil hem van alles leren. Als ik niet voor Art City werk ben ik overigens in mijn atelier aan het schilderen. Op dit moment zit er een mooie nieuwe serie, flink grote schilderijen aan te komen.
Dit is het einde van het blog ‘Interview Francisca’. Bekijk de Art and the City instagram. Benieuwd naar het interview met docent Inge? Of kies een cursus en schrijf je gewoon alvast in! 🙂